Αν έχετε δει τις υπερπαραγωγές της Μάρβελ «Οι εκδικητές» (Avengers), ξέρετε για τον Thanos και το σχέδιο του να αφανίσει τους μισούς ζωντανούς οργανισμούς από όλο το Σύμπαν, ώστε να μας σώσει από την κατάχρηση και την τελική εξάντληση των φυσικών πόρων.
Σε διάφορους διαλόγους που έχει ο super villain στις ταινίες, δηλώνει πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος, για να αποφασίσουμε ποιοι θα σωθούν (οι άλλοι μισοί που δε θα πεθάνουν), καθώς είναι τυχαίος και άρα δίκαιος.
Δεν παίζει ρόλο αν είσαι πλούσιος ή φτωχός, μεγάλος ή μικρός, γνωστός ή ασήμαντος, όλοι έχουν τις ίδιες πιθανότητες.
Μάλιστα, στα ίδια νερά κινείται και ένας άλλος κακός, από την DC, ο αγαπημένος Τζόκερ, ο οποίος αναφέρει πως το χάος είναι δίκαιο (στην έκδοση του Χιθ Λέτζερ).
Στην στατιστική και την έρευνα αγοράς, πολλές φορές συμφωνούμε και εμείς, καθώς η τυχαιότητα συλλογής υποκειμένων υποδηλώνει πως στο τέλος όλοι θα έχουν συμπεριληφθεί.
Σαν τη ρουλέτα στο καζίνο, που στο τέλος θα έχει 50-50 κόκκινο και μαύρο, άσχετα αν κάποτε έχει φέρει 5 φορές συνεχόμενα μαύρο και κλαις τα χρήματά σου.
Προσωπικά είμαι υπέρ της τυχαιότητας και του χάους όταν επιλέγω δείγματα (ή υποκείμενα). Θέλω να διαλέγουμε κόσμο χωρίς κάποιον κανόνα ή προσπάθεια.
Γιατί τελικά συμφωνώ κι εγώ πως το χάος είναι δίκαιο. Ρωτάς τυχαία ανθρώπους και έτσι μαθαίνεις την αλήθεια από όλους.
Φυσικά στην έρευνα πρέπει να μπαίνουν κανόνες, όπως αν θέλουμε τη γνώμη γυναικών ή ανδρών, νεαρών ή ηλικιωμένων, αλλά στον κάθε μίνι-πληθυσμό πρέπει να κυνηγάμε τυχαία ανθρώπους, χωρίς να μας ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά το χάος.
Είναι ίσως πολύ σημαντικότερο να έχεις συμπεριλάβει κάθε τύπου άτομο σε μια έρευνα, παρά ο τελικός αριθμός ερωτώμενων που έχεις. Γιατί είναι σημαντικότερο να ρωτάς 200 διαφορετικούς ανθρώπους παρά 2000 ίδιους.
Μας λείπει η πολυφωνία και αυτή μερικές φορές επιτυγχάνεται μόνο μέσα από τη γλυκιά τυχαιότητα του χάους και των συμπτώσεων.
Σημ. υπάρχει και η περίπτωση που το χάος αντί να βγάλει κάτι δίκαιο και τυχαίο, θα βγάλει κάτι biased και λάθος. Αλλά στη στατιστική πρέπει να αποδεχτούμε πως δεν υπάρχει κάτι απόλυτο αλλά θα υπάρχουν πάντα οι λεγόμενες ακραίες περιπτώσεις και πιθανότητες (outliers).