Στα τέλη του 20ου αιώνα ολοένα και περισσότερες ταινίες και βιβλία στηρίζονταν στην άποψη ότι τα ρομπότ και η τεχνητή νοημοσύνη κάποια ημέρα θα αντικαταστήσουν τον άνθρωπο. Μάχες με ρομπότ που δημιούργησε ο άνθρωπος αλλά καταφέρανε και τον ξεπέρασαν σε νοημοσύνη αποκτώντας δική τους βούληση και θέληση να κατακτήσουν τη γη από τους δημιουργούς τους ήταν από τα πιο αγαπημένα θέματα εκείνης της εποχής.
Τι έχει αλλάξει όμως μερικές δεκαετίες μετά; Υπάρχει ακόμα ο φόβος ότι κάποια μέρα η τεχνολογία θα ξεπεράσει τον άνθρωπο; Ότι ο άνθρωπος θα αντικατασταθεί από τα ρομπότ;
Ας το δούμε πιο διεξοδικά. Μεγάλες εταιρείες έχουν στη διάθεσή τους ρομπότ να “εργάζονται” γι αυτές, μειώνοντας τις θέσεις εργασίας των ανθρώπων. Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, έχει παρατηρηθεί ότι ικανοποιούν αρκετά καλά τις απαιτήσεις κάποιων εργασιών μερικές από τις οποίες έχουν καταργηθεί εντελώς στο να γίνονται με ανθρώπινη παρέμβαση παρά μόνο μηχανικά.
Όμως τι γίνεται με τις δουλειές όπου οι παράγοντες λογική, συναίσθημα και συμπεριφορά είναι το κεντρικό ζήτημα; Τι γίνεται με τις δουλειές όπου η καταναλωτική συμπεριφορά πρέπει να αναλυθεί σε παράγοντες συναισθημάτων; Μπορεί η τεχνητή νοημοσύνη να καλύψει το κενό των ανθρώπων και των ρομπότ;
Κάποια ανθρώπινα συναισθήματα δεν μπορεί πάντα να τα αντιληφθεί μια πολύ καλά ρυθμισμένη μηχανή. Μέσα από ένα είδος αλγόριθμου που αντιλαμβάνεται λέξεις κλειδιά και κινήσεις δεν είναι πάντα εύκολο να ξεχωρίσεις κάποια συναισθήματα όπως η ειρωνεία, το φλερτ, το θετικό και το αρνητικό. Πόσες φορές για παράδειγμα δεν έχετε ψωνίσει με βάση τη συναισθηματική σας διάθεση και όχι με μια απλή λίστα απαραίτητων πραγμάτων; Πόσο εύκολο είναι αυτό το συναίσθημα να αναγνωριστεί αξιόπιστα και να αντικατασταθεί από μια μηχανή ή έναν αλγόριθμο;
Με την ταχύτητα που έτρεχε η επιστήμη στα τέλη του 20ου αιώνα, οι άνθρωποι φοβήθηκαν ότι όλο αυτό κάποια στιγμή θα το βρουν μπροστά τους και μια λάθος κίνηση ή/και μια επιπόλαιη εφεύρεση μπορεί να τους οδηγήσει σε μια συνθήκη που δεν έχει επιστροφή. Το ανθρώπινο εργατικό δυναμικό πάντα θα είναι αναγκαίο. Μπορεί κάποιες εργασίες να έχουν αντικατασταθεί από τα ρομπότ, αλλά πάντα η ανθρώπινη κρίση θα είναι απαραίτητη σε κάθε είδους εργασία.
Ο άνθρωπος πάντα θα είναι εκεί όπου οι μηχανές αδυνατούν να “καταλάβουν”.